De Vreugdehoeve is een biologische boerderij met zo’n 500 schapen, net buiten Zwolle in de Vreugderijkerwaard, vlak bij de IJssel. “De boerderij moest wijken om ruimte te maken voor de rivier”, vertelt Marianne van Assen. ‘We zijn toen zo’n 800 meter verplaatst en in oktober 2012 gestart met een geheel nieuw bedrijf. In het begin ging alle schapenmelk nog naar de fabriek. Maar omdat we een nieuwe start maakten, besloten we het helemaal anders aan te pakken. We kozen voor biologisch, een hele ommezwaai. Het grootste deel van het voer verbouwen we nu zelf.
Mijn zoon en zijn vrouw doen de schapen en de boerderij. We hebben ook een restaurant. Want de schapenmelksector is heel onbekend. Hoe kan je het mooier presenteren dan in je eigen restaurant? Bij ons is alles open. We hebben een zaal voor vergaderingen en feesten, met grote ramen zodat je zo in de stal en de zuivelruimte kijkt. Bij ons is schapenmelk normaal, het is de norm! Als je bij ons een cappuccino bestelt, dan is dat met schapenmelk. Onze pannenkoeken maken we met schapenmelk. Er komen hier veel mensen en kinderen. Zo wordt schapenmelk toegankelijker, laagdrempeliger.
Ik vind zelf roodbacterie schapenkaas erg lekker. Bovendien vind ik het heel leuk om te experimenteren met de schapenmelk. Dus zo af en toe maak ik iets anders. Gewoon voor de leuk. Anders blijf je altijd maar in hetzelfde hangen. Deze roodbacterie is heel goed gelukt. Ik was er erg enthousiast over en heb de kaas meegenomen naar een boerenmarkt. Iedereen wilde die kaas kopen. Ik heb het kaasje toen nóg een keer gemaakt. En voor de Cum Laude verkiezingen heb ik het kaasje ingezonden.
Maar er was nog geen naam, geen etiket, er was helemaal niks! Ik heb er een briefje bij geschreven, dat het kaasje nog geen naam had én geen etiket. Maar dat ik graag de verbeterpunten wilde horen. Dat was vorig jaar, ik won zomaar een platina medaille! En dit jaar wéér. Het is een mooi kaasje en ik vind het nog steeds erg lekker”, besluit Marianne.
