Jumbokazen van wel 65 kilo!
“Drieënhalf jaar geleden ben ik samen met mijn vrouw en vier kinderen naar Steggerda in Friesland verhuisd, vertelt Piet Langeveld. Daar hebben we nu een melkveebedrijf met ruim 100 melkkoeien en 60 hectare land. Mijn vrouw staat in de kaasmakerij en wanneer het werk zwaar wordt, spring ik bij. Toen we hier kwamen, maakten we kazen van 16 en 30 kilo. Maar nu maken we jumbokazen van wel 65 kilo! Op de afgelopen Foodbeurs in Houten raakten we in gesprek met Kees Remijn, die op zoek was naar een partij die deze joekels wilde maken. Vanaf december vorig jaar zijn we ermee begonnen. Als we de kaas hebben gemaakt, gaan ze na drie weken naar een kaaspakhuis om acht à negen maanden te rijpen. De kaas is dan nog zacht genoeg om met een kaasschaaf te snijden. De smaak is romig en smedig, maar niet te zacht, met een klein zoetje erin. Uiteindelijk komen de kazen bij kaasspeciaalzaken terecht, waar het echte blikvangers zijn.” “We hebben een gangbaar bedrijf en verzorgen voor onze Holsteinkoeien een behoorlijk lange weidegang. Als het weer het toelaat, gaan ze eind maart naar buiten en staan ze, als het maar even kan, tot begin december in de wei. Overigens, we fokken onze Holsteiners naar A2A2melk, voor nóg gezondere zuivel. Toen we hier kwamen hebben we veel gras opnieuw ingezaaid en er grasklaver aan toegevoegd. Daar zit een hoop eiwit in en het bindt bovendien stikstof uit de lucht vandaan. Alles bij elkaar komt dat de smaak van de kaas ten goede.” “We zitten hier op de grens van een gebied waar de stikstofuitstoot met zo’n 47 procent naar beneden moet. Maar als we honderd meter naar het oosten gaan, is dat nog maar twaalf procent. Friesland is een agrarische provincie en dat is wellicht een voordeel. Maar eigenlijk is er nog niets duidelijk. Het zit natuurlijk wel in je hoofd, maar als het echt een probleem wordt, zijn er vast wel weer nieuwe kansen waar je verder mee kunt.
